Klub Fanów Dobrych Filmów 34

Zapraszamy wszystkich, dorosłych miłośników X Muzy.

W ramach Klubu, wieczorową porą, można obejrzeć największe dzieła światowej kinematografii, a także filmy poruszające niejednokrotnie bardzo trudne tematy, porozmawiać o nich, podzielić się swoimi odczuciami i przemyśleniami w przyjaznej i kulturalnej atmosferze.

Naszą trzydziestą czwartą propozycją w ramach cyklu będzie film zainspirowany prawdziwą historią Marianne Asher-Chapman, która pozostawiona bez pomocy, przy drodze prowadzącej do miasteczka umieściła tablice z apelem o pomoc w odnalezieniu córki - "Trzy billboardy za Ebbing, Missouri​"!

Małe miasteczko na amerykańskiej prowincji. Mildred Hayes (nagrodzona Oscarem Frances McDormand) ma dość wszystkiego. Ma dość nieudolności policji, która od kilku miesięcy nie potrafi znaleźć mordercy jej nastoletniej córki. Ma dość ludzi mówiących jej, że wszystko będzie dobrze, że taka po prostu kolej losu. Ma dość rozsadzającego ją od środka poczucia winy, że nie była dobrą matką, że mogła tej śmierci zapobiec. Wynajmuje miejsce reklamowe na trzech nieco zapomnianych billboardach stojących na drodze do jej miasteczka, a na nich każe namalować bardzo obrazowy przekaz, skierowany do szanowanego przez lokalną społeczność szefa policji, szeryfa Williama Willoughby’ego (nominowany do Oscara Woody Harrelson). Wypowiada w ten sposób wojnę wszystkim, którzy nie chcą jej ulżyć w cierpieniu. Zgorzkniała, zdesperowana Mildred nie spodziewa się, że jej prowokacyjny gest zapoczątkuje reakcję łańcuchową, która dotknie dziesiątki mieszkańców miasteczka, również bliskie jej osoby. I, jak na dobrą brutalną przypowieść o meandrach ludzkiej natury przystało, pozwoli jej lepiej zrozumieć swych wrogów, gniewnych, impulsywnych, szczodrych i pięknych w swoich słabościach ludzi, którym przeważnie warto dać drugą szansę. Starcie między Mildred Hayes a lokalnymi siłami porządkowymi przeradza się w otwartą wojnę.

Trzy billboardy to kolaż gatunkowy, hybryda, która zespala elementy (ba, całe sceny zrealizowane w wymienionych konwencjach, opatrzone charakterystyczną muzyką i pokazane w sposób reprezentatywny dla danego gatunku) westernu, filmu policyjnego, kryminału, dramatu obyczajowego, dramatu społecznego, czarnej komedii, rape&revenge… To dobre kino rozrywkowe, film, który z przyjemnością obejrzy wytrawny kinoman i widz okazjonalny. Wydaje się, że reżyser odnalazł (na drodze udanych eksperymentów w obrębie dramatu, teatru oraz filmu krótko- i pełnometrażowego) i dokładnie zrealizował przepis na sukces komercyjny i artystyczny jednocześnie, serwując widzom „danie” zrównoważone, znane, lubiane, złożone ze wszystkich potrzebnych elementów, niezbyt pikantne... coś, co każdy „statystyczny widz” może obejrzeć z przyjemnością, zrozumieniem i odpowiednim zaangażowaniem emocjonalnym.​

fragment recenzji Anny Kołodziejczak ze strony EdukacjaFilmowa.pl

Oficjalny zwiastun filmu