Poetyckie Popołudnie

Pracownie Kultury Tatary zapraszają 14 marca 2016 roku, o godzinie 15:30, na Poetyckie Popołudnie, czyli spotkanie autorskie z Zygmuntem Markiem Miszczakiem. Podczas spotkania autor zaprezentuje swój najowszy zbiór poezji pt. "Śladami Ojców". Spotkaniu będzie towarzyszyć również wystawa ilustracji autorstwa Agnieszki Wójtowicz.

Zygmunt Marek Miszczak urodził się 3 marca 1965 r. w Lublinie. Ukończył Wydział Prawa Kanonicznego i Nauk Prawnych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1994 r.). W związku ze swoją działalnością polityczną w opozycji demokratycznej, m. in. w Konfederacji Polski Niepodległej, był w okresie od 5 maja 1982 do 25 października 1982 r. internowany; kilkakrotnie był za swoją działalność skazywany orzeczeniami Kolegiów ds. Wykroczeń. Publicysta, redaktor i drukarz pism podziemnych, kolporter wydawnictw niezależnych. W latach 1990-1994 był radnym Rady Miejskiej I Kadencji w Lublinie.

Pasję poetycką dzieli z pracą dziennikarską, wykonywaną w formie wolontariatu w Lubelskim Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych. W ostatnich latach rozwija swoją pasję tworzenia poezji. Wiersze publikował w prasie oraz w almanachach i antologiach poetyckich. Jest autorem tomiku "Rozproszenie" (2011) i zbioru wierszy dla dzieci "Kup mi, mamo, gwiazdkę z nieba" (2013). Laureat II nagrody w dziedzinie poezji w XXXVII Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Jana Pocka (2008), wyróżnienia w II Przeglądzie Poezji Recytowanej i Śpiewanej Osób Niepełnosprawnych „O Księżyc Twardowskiego” w Biszczy (2008) oraz w Jesiennych Debiutach Poetyckich w Lublinie (2010).

WSPOMNIENIE LATA

Witaj lato kolorowe! Przyszedł czas na żniwa.
W garnku niesie białe mleko babuleńka siwa.
Dumnie w rękach gospodarzy srebrne skrzą się kosy.
Gęsi pasie gęsiareczka i pastuszek bosy.

Witaj lato kolorowe! Wszystkie owe lata,
Gdy za płotem się chyliła kurna polska chata.
My już, tylko, takie lata znamy z opowieści
I zrozumieć nie umiemy ich pradawnej treści.

Choć to wszystko tak odległe, wiedzieć wszak wypada,
Żeśmy wszyscy Polakami z dziada i pradziada
I, choć dawno zapomniano trud ich oraz dzieła;
Choć nas dzisiaj czasem boli ta, co nie zginęła,

Jednak kiedyś, gdy nas wezwie Sędzia sprawiedliwy,
Zrozumiemy, żeśmy jedli z ich ojczystej niwy…

Zygmunta Marka Miszczaka